Διαβάζω '' η Ανατομία της Μελαγχολίας'' του Ρόμπερτ Μπέρτον και μάλλον αποφασίζω στα 27 μου φεγγάρια να γκρεμίσω ερωτήματα. Κάπως ν'αποσυνθέσω τα μελαγχολικά γρανάζια τούτου του κόσμου.Του δικού μου κόσμου. Δεν τα γκρεμίζω, τα αποδέχομαι. Την ανατομία τους όμως δεν την παραδίδω σε άλλους.
Σαν αγαπώ το βιβλίο που αγγαλιάζουν οι παλάμες μου, το σκαλίζω με τις μέρες. Αργά , νωχελικά. Όπως εσένα ένα χρόνο τώρα.
Posts
.jpg)
.jpg)
.jpg)
5 σχόλια:
Αν θέλω κάτι, είναι να μείνω μόνος,
είμαι καλά μόνο στην ερημιά μου,
σαν βασιλεύω εγώ κι ο νούς μου.
Κάθε άλλη μου χαρά ανοησία
κι η μόνη απόλαυση είναι η μ ε λ α γ χ ο λ ί α.
(άλλη μια διαδικτυακή επικοινωνία μας)
Να' σαι καλά Νεφέλη
---
Είναι κρίμα όμως να διατηρείς την ανωνυμία σου...απο μένα. Ειδικά απο μένα.
Καλημέρα!
Παραξενεύσαι...δικαίως μὲ ρωτᾶς
γιατὶ δὲ ρίχνω στὴ φωτιὰ διαμιᾶς
ὁλόκληρη τὴν ὕλη τῶν μορφῶν
παρὰ μοχθῶ περίφροντις νὰ σκίζω μία μία
μικρὰ μικρὰ κομμάτια κομματάκια τὶς σελίδες.
...Γιὰ νὰ μὴν τὶς διαβάσει ἡ στάχτη...
Κ.Δημουλᾶ
(Το ἄκρον ἄωτον τοῦ ὰπορρὴτου)
ps:Κατόρθωσα να βάλω
λίγη τάξη μέσα μου.
Σχεδόν μου αρέσει όπως είμαι.
Μόλις φτάσω εκεί που δεν θα υπάρχει το σχεδόν...τότε θα'μαι...ανοιχτό βιβλίο...
Καλημέρα και σε σένα!!!
---
Κανείς δεν σου ζήτησε να είσαι ανοιχτό βιβλίο. Τα ανοιχτά βιβλία κείτονται στις προθήκες των βιβλιοπωλείων, πουλιούνται, παζαρεύονται. Οι άνθρωποι δεν είναι για πούλημα.
υ.γ την ταυτότητά σου την ξέρω.΄Όπως την παλάμη μου.
Χαίρομαι τελικά που καταλαβαίνεις και που παρόλο που δεν με ''ξερεις'' με νιώθεις!
Καλή σου μέρα!
---
Post a Comment