Τ'ΟΝΕΙΡΟ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ

‎''Σκληρά χτύπα την τη Χίμαιρα,τ'όνειρο είναι η ζωή.'' Να ένας τοίχος μπροστά μου,12.20 πάνω στο παρκάρισμα. Να έχω σκαλώσει,λέει, και να μη ξέρω που το διάβασα,σε βιβλίο ή άραγε του τοίχου λόγια; 1.22μ.μ,η ευλογία του Ιντερνετ(βοηθειά μας)με μπολντ γράμματα στην οθόνη με στολίζει την αγράμματη πως είναι ο Παλαμάς. 1.33, ανοίγω τις θεοφοβούμενες σελίδες του, κατηφορίζω στο δωδεκάλογο...''και τον ίσκιο τίνος ονείρου κυνηγάς κ' εσύ να πιάσης...''. Να θυμηθώ μετά, πως τον είχε αφορήσει η σκέψη μου τον γεράκο του ρομαντισμού ή πάλι να δικαιολογηθώ πως τον ξεμάκρυναν οι δικές του σκέψεις σε κάποιο παγκάκι της οδού Ακαδημίας.Ίσως...Όπως και να'χει, αντάμωσαν πάνω στα σκαλίσματα ενός τοίχου ,απόψε, και για τούτο, του χρωστώ ευγνωμοσύνη. Του ποιητή αναρχικού. Του ρομαντικού παρνασσιστή.

υ.γ Άντε και στο ξημέρωμα τον βρήκα τον ένοχο που με ξενύχτησε,ας μου κλείσει όμως κάποιος το φως στο μυαλό μου,γιατί τώρα χτυπούν τα λόγια σα καμπάνες.Θα με λυπηθείς ποτέ,του λόγου σου (συμπαντοπλάστη);

read more “Τ'ΟΝΕΙΡΟ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ”