Έλα. ο χειμώνας επέρασεν, αι βροχαί έφυγαν στον τόπον των .
'' Άσμα ασμάτων 2,11''
Σε άκουγα πάλι απόψε.
Πάλι με τούτο το καλέμι να πελεκάς το ξύλο της νύχτας.
Ξανά. Ξανά. Ξανά .
Δεν υπάρχουν λέξεις πια για σένα. Τόσες οι λέξεις που στέγνωσαν με τη ντρόπη
Αύριο πάλι.
Εσύ.
Εγώ . Ποτέ μαζί .