Χωρίς να σε βλέπω χωρίς να σου μιλάω
χωρίς ν’ αγγίζω μια σκιά απ’ το βήμα σου
χωρίς – πόσο γυμνός ακόμα θα’ θελες να μείνω;
Μη με πιστεύεις, σε τίποτα μη με πιστέψεις.
Κι όταν εντάσσω τις στιγμές στα σίγουρα σχήματα μου
όταν ανασκευάζω το χαμόγελο σου
όταν αποκαλώ την ομορφιά φθαρτό περίβλημα
μην με πιστεύεις – κι όμως σου λέω την αλήθεια.
Δεν την αντέχω αυτή τη μάταιη ελπίδα
να επιζώ σε μια τυχαία σου σκέψη
μα κάθε βράδυ τη ζεσταίνω απ’ την αρχή.
υ.γ ατυχώς...αναπολήσαμε ερώτων αποτσίγαρα. Καλησπέρα!
Posts
.webp)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
5 σχόλια:
H fotografia einai foberi.To keimena einai logia apo ton (ΤΙΤΟΣ ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ) ?
Deerman.
Ο Τίτος Πατρίκιος είναι ποιητής και το παραπάνω είναι ποίημα του, δεν θυμάμαι αυτή τη στιγμή σε ποια συλλογή βρίσκεται. Πληροφορίες μπορείς να βρεις εδώ:http://www.diapolitismos.gr/epilogi/about.php?id_atomo=128
υ.γ Αγαπημένο απόσπασμα απο ποίημα του που έχω φωτογραφήσει απο καιρό: ...για την αγάπη του που ολόκληρος διψάω δεν μπορώ ν’ αγωνιστώ.
Αν την επιδιώξω τη χάνω.
Αν τη διεκδικήσω τη σκοτώνω.
Αδέλφια μου συγχωρήστε με, μα η αγάπη που πιο βαθιά γυρεύω, πρέπει να μου δοθεί μονάχη. (Τίτος Πατρίκιος )
Καλό ξημέρωμα, πλέον...;)
Ποτέ δεν αγαπάμε κάποιον. Αγαπάμε απλώς την ιδέα που σχηματίζουμε για κάποιον. Τελικά αυτό που αγαπάμε είναι μια δική μας έννοια και ο εαυτός μας.Φ. Πεσσόα.
Αυτό, νομίζω, θέλει να πει και ο Τ.Π.
Συγγνώμη που χτυπώ την πόρτα των σκέψεων, ακάλεστος αλλά δεν μπορώ να μην εκφράσω το θαυμασμό μου για το "σπιτικό σου".
Δεν μπορώ παρα να συμφωνήσω με τον Πεσσόα..και με σένα! Άλλωστε και η αγάπη είναι μια μορφή εξιδανίκευσης, αν όχι μια ανώτερη απόληξη του εγωισμού. Είναι, κι ας με κατηγορήσουν οι ρομαντικοί για ιδιοτέλεια..;)
Καλώς ήρθες. Μάλλον πρέπει να ξέρεις, πως δεν έχω καλεσμένους, άρα είσαι σαφώς στον σωστό χώρο.
Σε φιλώ
Μαρία-Νεφέλη
σ'αγαπω για... οσα οι αλλοι δεν αντεχουν
Post a Comment