Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Καταφεύγοντας στην αλήθεια, πως ''η γραφή υπάρχει ως επανάσταση''.
Γυναῖκα, πεῖσμα τῆς Ἀσίας
Εἶσαι μία ἤπειρος τοῦ στήθους ἀπ᾿ τὸ βάθη τῶν φυλῶν
εἴσαι πλανόδια σὰν τὸ φεγγάρι
ὁ πόνος εἶναι πλόκαμος κ᾿ ἡ ἀγάπη σου ὑδράργυρος
γυναίκα, πεῖσμα τῆς Ἀσίας.
Ὅταν ἀφήνεις ἕνα βλέμμα στὶς κοιλάδες νὰ ὡριμάζει
καθὼς οἱ ἄνεμοι τὸ ταξιδεύουν ὡς τὰ ὕψη
νέμεσαι κλαδιὰ καὶ χύνεις δηλητήρια μέσ᾿ στὸ φεγγάρι.
Μόνη σὰ φόνος κατοικεῖς τὴ συνείδηση
συνωμοτώντας ἀντίκρυ στὶς θεότητες τῶν πουλιῶν
ἐσὺ μὲ μαῦρα ποταμικὰ μαλλιὰ
ἐσὺ πάλι καὶ πάλι μὲ σκοτεινὰ μάτια.
Λέω στὸν ἥλιο νὰ σταθεῖ χωρὶς τὴν ἀγαθότητα
σχίζοντας τὸ μεγάλο χρῶμα τοῦ ὀνείρου
στὸν ἥλιο νὰ σὲ πολεμήσει μὲ βοερὸ θειάφι
καὶ νὰ γκρεμίσει ὅλη τη θύμηση ποὺ μὲ παιδεύει.
Νὰ οἱ καιροὶ στὰ βήματά σου μ᾿ ἔφεραν
οἱ φυτικοὶ δεινόσαυροι τὰ οὐράνια πλάτη
μιὰ δέσμη χαλαρὴ τοῦ αἵματος ἕτοιμη νὰ σκορπίσει
τότε ποὺ φώναζα δίχως ἀπόκριση: Θέλω νὰ γίνω γαλάζιος.
Ἦρθες νὰ μείνεις ὡς τὸ θάνατο
μὲ πορφυρὲς ἀνταύγειες ἀπ᾿ τὰ μέλη
ρώτησα μὰ δὲν ἔμαθα ποὺ βρῆκες τὸ σκοτάδι
σὲ μυστικὰ ρυάκια κλειδώνεις τὸν ἦχο σου
μόνη μὲ τὴν ἐκρηκτικὴ φωνὴ τῆς σιωπῆς.
Ἦρθες νὰ μείνεις ὡς τὸ μακρινὸ χάραμα
σώματα πέρασες ἀκόμη ταξιδεύεις.
Ἐγὼ δὲν ἔζησα κ᾿ ἡ ὀμορφιὰ τῆς Ἀττικῆς εἶν᾿ ὅλο τὸ ταξίδι μου
Σὲ τόσους καημοὺς τραγουδώντας
δὲν ξέρω τ᾿ ὅπλο τῆς λησμονιᾶς.Νίκος Καρούζος
Online now: |
Copyright © 2010 *Η ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ ΚΙ ΕΝΑ ΣΥΝΝΕΦΟ*
Blogger Templates by Splashy Templates
9 σχόλια:
Δε γνωρίζω πολλά άτομα που ακούν Tori Amos στην Ελλάδα και χαίρομαι πολύ όταν τα ανακαλύπτω..
Είναι κάτι παραπάνω απο άκουσμα η Tori Amos... ίσως λύτρωση, δημιουργία, έμπνευση. Είναι ίσως η πιο ερωτική γυναίκα που έχω αντικρύσει ποτε( μαζί με κάποια άλλη..), απο τα μοναδικά πλάσματα που ξέρουν να βαδίζουν πάνω στις νότες δίχως να κύπτουν υποτακτικά σε κανόνες. Γι'αυτό και τη μορφή της δεν την αντέχουν μερικοί. Τις μουσικές της φαντασιώσεις ή που θα τις μισήσεις ή που θα τις λατρέψεις μέχρι θανάτου...
Απελπίζομαι πάνω στη δεύτερη φράση.
Καλησπέρα!!!!!
Καλημέρα!
Δε θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο μαζί σου! Η φωνή, η μουσική και οι στίχοι της είναι ένα ολόκληρο σύμπαν κι αυτή στη μέση του το αρχέγονο θηλυκό στοιχείο.
Εσύ πώς μπλέχτηκες με το θάνατο; Γιατί σε κυνηγάει σε κάθε σου φράση;
Συγγνώμη αν στο προηγουμενο σχόλιό μου ήμουν αδιάκριτη.
Καλημέρα!
Γιατί με κυνηγάει η ζωή. '' Δεν μπορώ τίποτε άλλο να πω, πιο απλό πιο βαθύ, πιο μεγάλο...'' Έχεις πει '' σ'αγαπώ'' στον θάνατο;
Καλησπέρα!
υ.γ και όχι δεν είσαι αδιάκριτη. Με τιμάς με την επίσκεψή σου.
..αν έχω πει σ'αγαπώ στον θάνατο..
Αυτό είναι πολύ μεγάλη συζήτηση. Στον δικό μου ναι, στον θάνατο των κοντινών μου ανθρώπων όχι. Συνεπώς δεν ξέρω πώς να απαντήσω στην ερώτησή σου. Νομίζω ότι το δεύτερο "όχι" γελάει ειρωνικά στο πρώτο "ναι" και το ακυρώνει αυτόματα..
Τότε ΄μόλις βγήκες απο το αδιέξοδο. Η μοναχικότητα λοιπόν διασκεδάζει το φόβο του θανάτου. Αναρωτήθηκες ποτέ πόσο εύκολος είναι ο δύσκολος δρόμος των μοναχών που στα μάτια των πολλών φαντάζει τόσο μα τόσο οδυνηρός; Απαρνούμαι τη ζωή για να λυτρωθώ απο το φόβο του θανάτου. Γεύομαι τη ζωή, και ταυτόχρονα εγκλωβίζομαι στους επιθανάτιους φόβους. Κι όμως πρέπει να υπάρχει τρίτο δυνατό....
Zω δίχως φόβους. Ελεύθερος.. Μαγεία...
Post a Comment